"Przygody dwutlenku węgla"

Celem programu było przekazanie dzieciom - w łatwiejszy i bardziej zrozumiały sposób -trudnych pojęć oraz zależności zachodzących w środowisku naturalnym, na przykładzie obiegu dwutlenku węgla w przyrodzie. Zakładano przeprowadzenie 16-tu prezentacji i zamierzony cel osiągnięto.
Adresatami tego programu były dzieci młodsze tzn. w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Dzieci w tym wieku przejawiają naturalną wrażliwość i ciekawość otaczającego środowiska, będącą początkiem rozwoju zainteresowań poznawczych, a właściwie wyjaśnione procesy i zależności przyrodnicze są fundamentem, na którym dzieci będą budowały swoje zainteresowania i więź emocjonalną do przyrody.
Tematem programu była wędrówka z przygodami cząsteczki dwutlenku węgla. Realizacja programu odbywała się w formie prezentacji multimedialnej przeprowadzanej w wybranych szkołach, podczas której narrator przebrany w bohatera (dwutlenek węgla) zapoznawał dzieci z drogą, jaką przebywa razem z drewnem i papierem.

Prezentacja oprócz obrazów statycznych poprzeplatana była filmikami dokumentalnymi, pokazującymi procesy obróbki drewna od ścinania, przez obróbkę w tartaku i u stolarza. Wzbogacona była również wieloma animowanymi filmikami procesów technologicznych, których dzieci nie mogłyby zobaczyć gdyż urządzenia uczestniczące w niektórych etapach technologicznych są obudowane ze względów bezpieczeństwa, a to uniemożliwia zajrzenie do środka. Dotyczy to m.in. procesu uzyskiwania mas włóknistych metodą mechaniczną.

kliknij aby uruchomić animację

Celem uatrakcyjnienia formy przekazu prezentacja miała przerywniki np.: dmuchanie baloników. Każde uczestniczące dziecko otrzymywało balonik i wdmuchując powietrze sprawdzało ile dwutlenku węgla się w nim zmieści.
W podobny sposób odbywało się: poszukiwanie celulozy w chusteczkach higienicznych, liczenie słoi w plastrach pnia drzewa, sprawdzanie szorstkości drewna przed i po oheblowaniu. Prezentowany materiał opatrzony był ścieżką dźwiękową.

Dzieci aktywnie uczestniczyły w prezentacji również odpowiadając na pytania narratora
(dwutlenku węgla). Na koniec prezentacji, każde uczestniczące w niej dziecko otrzymywało książkę pt.:” Przygody dwutlenku węgla”.

W prezentacji uczestniczyło 1020 młodych widzów – o 382 więcej niż zakładano. W większości z 16 prezentacji grupy były większe niż
40 dzieci. Powodem prowadzenia prezentacji w większych grupach niż początkowo zakładano, było duże zainteresowanie sposobem przekazu informacji jak również gwarancja pomocy ze strony nauczy w utrzymaniu dyscypliny w grupie. Jednak w trakcie prezentacji okazywało się, że pomoc ta nie była potrzebna. Dzieci z dużym zainteresowaniem słuchały opowieści dwutlenku węgla i entuzjastycznie reagowały na wszystkie polecenia i przerywniki.
Dzieci po prezentacji :
- wiedziały co to jest dwutlenek węgla;
- znały i potrafiły wymienić właściwości dwutlenku węgla;
- znały zastosowanie i znaczenie dwutlenku węgla;
- wiedziały na czym polega obieg dwutlenku węgla w przyrodzie;
- poznały proces obróbki drewna;
- poznały proces wytwarzania papieru;
- wiedziały gdzie dwutlenek węgla występuje w przyrodzie;
- potrafiły wyciągać wnioski.
Program przyczynił się do rozwinięcia poczucia odpowiedzialności za środowisko, wyrobił szacunek do przyrody i jej piękna, uzmysłowił dzieciom, że troska o przyrodę jest troską o nas samych, podniósł świadomość ekologiczną i przyczynił się do ukształtowania postaw „przyjaznych” środowisku, uświadomił silny związek z przyrodą.
Wzbudził również duże zainteresowanie wśród nauczycieli. Wielokrotnie zwracali się z zapytaniami o autora programu i źródła finansowania programu. Dyrektorzy szkół, do których Stowarzyszenie zwracało się z prośbą o umożliwienie przeprowadzenia prezentacji bez wahania wyrażali zgodę na przeprowadzanie prezentacji, pytając kilkakrotnie czy na pewno prezentacja przeprowadzana jest bezpłatnie. Natomiast po prezentacji oferowano gotowość udostępnienia szkoły na realizację innych programów realizowanych przez Stowarzyszenie.
Program „Przygody dwutlenku węgla” jest jedynym bezpłatnym programem prowadzonym w formie prezentacji multimedialnej na Opolszczyźnie. Dyrektorzy szkół, w których przeprowadzano program informowali, że szkoły są zarzucane mnóstwem ofert z materiałami edukacyjnymi. Jednak sytuacja materialna wielu z nich nie pozwala skorzystać z oferowanych produktów wzbogacających i urozmaicających edukację, przez co program oferowany przez Stowarzyszenie był bardzo atrakcyjny. Intencją autora programu było dotarcie właśnie do tych mniejszych i biedniejszych szkół, co zostało osiągnięte.
Należy też nadmienić, że całość przedsięwzięcia - w opinii obserwatorów – przeprowadzona została w sposób profesjonalny i rzetelny. Świadczy o tym zaangażowanie uczestników oraz chęć podjęcia dalszej współpracy przez dyrektorów szkół.
Wnioski, jakie nasuwają się podsumowując program to konieczność kontynuacji programu. Zarząd Stowarzyszenia podjął starania o uzyskanie dofinansowania z Gminnego Funduszu Środowiska na kontynuację programu na terenie miasta Opola.